Siz de öyle misiniz bugünlerde? Genelde Kasım ayına özgü ruh halleri içindeyim. Denemişimdir Kasım ayları hep kasvetli geçer bende. Kasımı hüüüp diye atlattık derken Ocak ayına, yılın ilk ayına hiç yakışmayan bir iç sıkıntısı, umutsuzluk, amaçsızlık ve farkındalık duygumu yitirmiş haldeyim. İçim saman dolu gibi. Tadım yok. İnsanların arasına girerken cici ruh elbisemi giyiyorum (bizde hep güleryüzlü olmak saygıdandır, adettendir). Kendi kendime kalınca, neredeyse depremden beri olmadığım şekilde gelecekten umutsuz bir halde, rutin işlerimi mecburen ve baştan savma yapıp ya uzanıyorum ya da bir balkona bir içeri saçma sapan dolanıyorum. Çayın, sigaranın, kahvenin bile tadı yok. Aldığım ilaçlar da buna etken o da ayrı konu. Haberler kötü, memleket karışık, tüm dünya allak bullak, dünyaya yaptığımız kötülüklerin kötü enerjileri bize döndü zehirliyor hepimizi şimdi. İyi düşünen, sevgi dolu, umutlu insanlar olmamız lazım ki bu birimizden diğerimize derken bulaşsın birbirimize kötülüklerin bulaştığı gibi... Eskiden daha birkaç ay öncesine kadar kendime yapabiliyordum bunu, istediğim gibi olmayı başarabiliyordum telkinle. Şimdi olmuyor. Bol bol okumam, zaten bildiklerimi tekrarlayıp geri transfer yapmam lazım. Ama nasıl?
2 yorum:
bu kadar olumsuzluğun arasında mutlu olmak çok zor biliyorum belki bencillik olacak ama biraz belkide içe dönmek lazım sadece kendini mutlu edecek şeyler yapmalı bi kaç gün kendini şımartmalısın belkide bilmiyorum..
Evt kesinlikle bende bu durumda buluyorum kendimi bazen, cogu insan bu sorunu yasiyor bence...
Gülmeyi unutmamak lazim, yoksa cocuklarimizada bunu ögretmis oluruz, mutsuzlugu...
Yorum Gönder