Yine bir gece vakti öbür evden üşenmeyip taşıdığım (hatta giysilerimden, ayakkabılarımdan, çantalarımdan bile önce kapıp geldiğim) kutudan çıkan çer-çöplerden yaptığım iğneliklerim ve de düğmelik+iğneliklerim.
Biten makaralardan daha önce de iğne yastıkları yapmıştım. Bu seferkiler de böyle...
Bir ara kendime kızıp evde hiç kavanoz biriktirmiyordum. Bunları yaptığımdan beri yine atamaz oldum. Üstelik kardeşim de mama kavanozlarını toplayıp getiriyor, ben o kavanozları bitireceğim diye helak oluyorum. Yok, tamam artık, iğnelik yapmaya son veriyorum. Bundan sonra bir posta daha damacana kapağıyla yaptıklarım var. Söz veriyorum onlardan sonra son :)
