Bu çoraplardan oğlum küçükken çok giydi. Geçen yıl onun bu tür çorapları hala sevdiğini sanan halası kendine alırken ona da bunları almıştı. En fazla 3 kez giydi, sonra birden büyüdü. Herşeyi giymemeye, odadaki oyuncakları, ayıcıkları vs... gözönünden kaldırmaya, sokakta oynamamaya başladı. Ergenius oldu evlatçım. Hala da boru gibi iğrenç bir ses ve hükmedemediği sakar el ve ayaklarıyla, aklından önce büyüyen bedeniyle barışmaya çalışıyor.
Biryerde okumuştum, 13-15 yaş arası çocuğunuz her dediğinize "evet" diyorsa bir sorun var demektir, yazıyordu. Bunu okuyunca rahatladım. Çünkü bizimki hemen herşeye ya off, puff, hayır diyor, ya hiçbirşey demiyor, ya da tamam deyip sallıyor. Ne zaman çileden çıkıp sinirlensem o yazı aklıma geliyor; kendi kendime "herşey yolunda, sakin ol" deyip telkin veriyorum.
Sadede geleyim. Çoraplara
Ada'ya yaptığım çoraptan at için çorap ararken el koymuştum. Malzeme kutumda duruyorlardı. Dün gece yine birkaç iğne yastığı yaptım. O arada gözüme takıldılar ve ortaya bunlar çıktı. Elyafın içine lavanta da doldurdum. Gerçekten kokuyor bu çoraplar. Fakat lavanta kokuyor. İğne yastığı olarak ta kullanılabilir, lavanta kesesi olarak ta...