Baharda Toprağa Karışmak...

Aslında nutkum tutuk, 4 gündür... Yazmak rahatlatmıyor bu sefer, yaram kanıyor yazdıkça. Günlerdir dokunmadığım klavyeyle aramı düzeltmeye, aklımı, gönlümü oyalamaya, gözyaşlarımı olması gereken yerde tutmaya olmaya çalışırken yeni kayıt gönderde buldum kendimi. Ne de olsa gerçek günlük yazmıyorum yıllardır. Buraya da herşeyi yazamıyorum ama...

Yürürken adımlarını saydığım, mama yedirdiğim, biberonunu tuttuğum, belki birkaç kez de olsa bezini değiştirdiğim, ders çalıştırdığım, manikür, makyaj yapmayı öğrettiğim, saçlarıma her fırsatta fön çeken Burcum, Burcumuz yok artık. Geceyle sabah arası sessizce, yapayalnız bırakıp gitti bizi. Evde kimselerin olmadığı bir geceyi seçti. Bize göre daha çocuktu o. 31 yaşındaydı ama çocuktu işte. Birgün önce ölüme süslendiğini bilmeden kuaförüne gidip, ertesi gün hep olmak istediği gibi süslü püslü, yatağında sesizce gitti.

Canım çok yanıyor. Benim canımın yangını onun gidişine değil, çünkü inanıyorum ki çok sevildiği, en güzel yere gitti. ( İnanç bugünler için çok lazım biliyor musunuz )  Ama ben kendi üzüntümden de çok teyzemi, eniştemi, ikizini, diğer erkek kardeşini düşünüyorum. Sabah gözümü açtığımda aklıma ilk gelen Burcu. Ahh onları düşünüyorum, nasıl dayanacaklar, diyorum, mecaz değil gerçek göğsümün ortası, onun öldüğü saatlerde gördüğüm rüyanın etkisiyle yanan aynı yerin acısını hatırlatıyor bana. O saatlerde içime ateş düşüp korkuyla uyandım ben. Gittim oğlumu kolaçan ettim, nefes alıyor mu, diye baktım. Nefes alamayan Burcummuş, bilemedim.

Acı çok acı....
6. Nisan Cumartesi günü, öğlende, tabutuna giymeyi çok istediğin ikizinin gelinliğini örtüp, yemyeşil çimenlerin, teni açmış papatyaların altına gömdük seni, yanında bir okul... kuş ve çok sevdiğin çocuk cıvıltıları arasına. Güneş bahar değil yaz güneşi gibiydi. Mezarlık park kadar güzel geldi bize, içinden çıkmak, senden ayrılmak istemedik. Bu havada, bu yaşta oraya girilir mi diye bağırmak geldi içimden. Sonra düşündüm yağmurdan kardan iyidir. Züğürt tesellisi işte.

Yakışmadı Burcu, hiç yakışmadı...