Bu bana hep oluyor. Sonra bir tane yapıp hevesimi alıyor ve onu rahat bırakıyorum. Bu minik şapkalardan denemeyi çok istiyordum. Geçen Perşembe akşamı yaptım. Gününü iyi hatırlıyorum çünkü Aşk-ı Memnu' yu izlerken yaptım. Tüm kış, kendime sayısını hatırlayamadığım kadar çok şapka diktim. Onun için kesimini yapmak zor olmadı. Keçe, zaten el dikişine çok yatkın. Hemencik oluverdi. Süslemesiyle şapkayı yapmaktan daha çok uğraştım. Beğendim mi? Hayır. Hayalimdeki bu değildi. Yaptım mı, yaptım işte...
Taça monte etmeden önceki halleri. Bu haliyle broş ta olabilir.
Aşağıda da monte ettikten sonrası...
Kendi kafamda fotoğraf çekmeyi beceremedim. Postişimi elime geçirip onun üzerinde tek elle çektim. Bu karman çorman saçlar bana ait değil ona göre :) Bir yerlerde dükkandan kalma kafa mankenlerim olacaktı. Onları bulmam lazım...
Aşağıda da monte ettikten sonrası...
3 yorum:
Ayol olmaz mı, pek de güzel olmuş.Şıkır şıkır.Kafa mankenlerin varsa kıymetini bil, İnternette çok aradım bulamadım.Taçları koltuk kenarlarında, mermer üstlerinde, kadeh kenarlarında resimlemekten fenalık geldi içime.Ellerine sağlık.Sevgiler.
Çok şık olmuş canım ellerine sağlık
gecende bir kızın başında aynı böyle şapka gibi taç gördüm şaşırmıstım şimdi sende de gördüm ne kadar hoşuma gitti
Yorum Gönder