Sevgili Günlük- Samsung NC10 Netbook...

Dün bizim 15. evlilik yıldönümümüzdü. 3 gündür hararetli bir şekilde gece-gündüz misafir ağırladım. Yaptığım işlerden çok sıcak yordu beni. Dün sabah kahvaltımızı yaparken kapı çaldı. Kargo gelmiş. Eşim bana bu oyuncağı almış :)

Hem minik, hem beyaz, hem boyundan büyük özellikleri var. Piyasada 3 rengi var. Diğer seçenekleri siyah ve lacivert. Ben beyaza hasta oldum. Klavyesi de antibakteriyelmiş. Touchpadi biraz dar geldi ama alışırım zamanla. Sığamıyorum, parmaklarım space bara doğru açılıyor eski alışkanlıktan.

Zavallı, emektar laptopum son zamanlarda iyice ağırlaşmıştı, sürekli resetlemek zorunda kalıyordum. Bu eşyalara duygusal bağlanma halime sinir olsam da engel olamıyorum. Eski laptopuma bakıp bakıp suçluluk duymaktayım. Sık kullanılanlarımı yeni netbookuma aktarmam gerek ama yok; laptopuma dokunamıyorum. Buna da dün hiç dokunamadım. Paketi açtım, sevindim, zıpladım ama işim çoktu. Oğluma al, kurcala, birşeyler yükle görevi verdim. Akşam da son misafirlerimi yollayıp mutfağı toplamaya giriştiğim anda eşim geldi. Üç günün yorgunluğuyla üstümden tren geçmiş gibiydi. Hadi biryerlere gidelim, dediğinde o yorgun, bitkin kadın koşa koşa gidip giyinip, süslenip 20 dk. içinde hazır olabildi:) Saat 20:30 oldu bu arada...Sapanca'ya gidelim dedik, sonra Alaşara aklıma geldi. Hem daha yakındı. Gece eve dönerken yorgun ama mutlu o kısacık yolda uyumuşum bile...

Haftaya da doğumgünüm. (13'ünde) Düğün günümüz için tarih seçerken bir 6 Ağustos bir de 13 Ağustos seçenekleri sunulmuştu, düğünümüzü yapacağımız yerden. Ben de eşim bir taşla iki kuş vurmasın diye, doğum günümde düğünümüzün olmasını istememiştim. Şimdi Ağustos'un yarısı şenlikli geçiyor. Diğer yarısı da genelde tatilde oluyoruz. Seviyorum Ağustos'u. Güzel ay, cici ay. Bugün çok şey yapmayı planlayıp hiçbirini yapmadım. Oyuncağımla oynadım. Kişiselleştirdim. Şimdi tam benim oldu. Laptopum hiç olmadığı şekilde kapağı kapalı bir kenarda duruyor. Bakıp, gözlerimi kaçırıyorum. Habertürk'te Adnan Oktar yapmacık ve boş boş konuşuyor. Cüppeli Ahmet'ten iyi rating alan Habertürk, şimdi de bu adamcağızı konuk etmiş. Baktığımda bile tüyleirm diken diken oluyor. Ön yargılarını aşamıyorum dinlerken. Dinimi de, dilimi de rahat bıraksınlar istiyorum. Ramazan da geliyor. Yine dönüp dolaşıp orucu bozanlar, bozmayanlar hakkında konuşan Ramazan hocaları döner kanallarda. Ramazanı maneviyat depolamak adına çok seviyorum. Bence yılda iki kez ruh ve beden detoksu gerekli. Benimki şahsen 11 ay dayanmıyor. Bahar geldi mi boşluyorum biraz maneviyatı. Kandillerle ite kaka Ramazana sağ salim yetişiyorum. Herkese mutlu hafta sonları diliyorum...